Zmarł prof. Jerzy Szczerbań

Rektor, Senat, Studenci i cała Społeczność akademicka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego są głęboko poruszeni śmiercią prof. dr. hab. n. med. Jerzego Szczerbania - Rektora naszej Uczelni w latach 1979-1981, Kierownika Kliniki Chirurgii Ogólnej i Chorób Wątroby I Wydziału Lekarskiego 

w latach 1979-1989, Organizatora i Kierownika Zakładu Zdrowia Publicznego Wydziału Nauki o Zdrowiu w latach 2001-2006, urodzonego 19 listopada 1930 roku w Kleszczelach,

Absolwenta Akademii Medycznej w Warszawie z 1954 roku, 

przez całe życie związanego z macierzystą Uczelnią.

Profesor Jerzy Szczerbań wywodził się ze szkoły prof. Jana Nielubowicza, 

utworzył pierwszą w Polsce klinikę chirurgii wątroby,

był Autorem pierwszej polskiej monografii „Nadciśnienie wrotne”, 

podręczników z zakresu chirurgii dróg żółciowych, 

krwawień do przewodu pokarmowego i nadciśnienia wrotnego, 

Autorem ponad 250 publikacji poświęconych 

chirurgii ogólnej, doświadczalnej, wątroby oraz zdrowia publicznego,

Konsultantem regionalnym w dziedzinie chirurgii w latach 1986-89,

w latach 2001-2005 przewodniczył Radzie Naukowej przy Ministrze Zdrowia.

Pan Profesor był osobą niezwykle aktywną nie tylko w kraju, 

ale także na arenie międzynarodowej,

odbywał liczne staże naukowe, m.in. w Sztokholmie, Rzymie, Belfaście i Bostonie, 

w latach 1989-1996 był Dyrektorem Biura Rozwoju i Promocji Badań Naukowych 

w Kwaterze Głównej WHO w Genewie, 

Doradcą ds. Nauki Dyrektora Generalnego tej organizacji, 

Kierownikiem projektu WHO ds. Centrum Zdrowia Publicznego w Kobe (Japonia).

Profesor Jerzy Szczerbań należał do wielu towarzystw naukowych, m.in. był członkiem honorowym Towarzystwa Chirurgów Polskich i Polskiego Towarzystwa Hepatologicznego, Prezesem Oddziału Warszawskiego TChP ( 2000-2005), Członkiem – Założycielem Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgii Wątroby, Dróg Żółciowych i Trzustki, 

Członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgii Sercowo-Naczyniowej. 

Praca zawodowa, naukowa i organizacyjna Profesora została doceniona przez liczne gremia przyznaniem m.in. Krzyża Komandorskiego i Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, 

Srebrnego i Złotego Krzyża Zasługi, 

szeregu nagród naukowych i dydaktycznych 

Ministra Zdrowia i Rektora Akademii Medycznej w Warszawie.

Odeszła wielka Postać polskiej medycyny,

wspaniały Lekarz, wybitny Chirurg, nieprzeciętny Naukowiec, 

znakomity Nauczyciel Akademicki i Wychowawca kilku pokoleń lekarzy, chirurgów i specjalistów zdrowia publicznego.

Będzie nam brakowało rad i opowieści Pana Rektora, 

Jego niezwykłego poczucia humoru i wielkiej dobroci.

Dziękujemy za wszystko Panie Rektorze!

Żonie Eugenii, Synom oraz całej Rodzinie i Bliskim Pana Rektora

przekazujemy wyrazy współczucia i wsparcia.